Ανάθεμα την ώρα ποιος ορίζει εδώ/ το ανάποδο βαφτίζει και λέει το σωστό
Σαν δορυφόρος να γυρνάει η ζωή μου/ γύρω από σένα να τελειώνει η λογική μου
Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη/ πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα
Τα όνειρά μου σαν τα πέταλα μιας ανεμώνας/ που τη σκόρπισες φυσώντας σαν να’σουν χειμώνας
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω/ λουίζα και βασιλικό/ μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω/ και τι να πρωτοθυμηθώ
Αυτά είναι τα τραγούδια μας τα παραπονεμένα/ αυτά είναι τα τραγούδια μας τα αδικογραμμένα
Κάθε πρωί όπου ξυπνώ τρέχω στην πόρτα και κοιτώ/ Τρίτη, Κυριακή, Δευτέρα κι άλλη μια χαμένη μέρα
Είναι στιγμές που ακροβατώ πάνω σε μια κλωστή/ τόσο μικρή τόσο λεπτή κι έτοιμη να κοπεί
Βρε παιδιά προσέξτε με, κόβω κι απ’ τις δυο μεριές/ το πρωί που δε μιλιέμαι βρίζω Παναγιές
Και με φιλάς, με κρατάς μες στα χέρια σου/ και ‘γω δεν μπορώ να σου πω παρά μόνο πως/ η ευτυχία έχει τ’ όνομα σου
Δημιουργός Κουίζ - παρέχεται από Riddle